22.06.2015

         Masz ponad tysiąc czytelników? Super! Tylko czy masz czytelników czy pusta wymianę obserwacjami?

Zatem po odpowiedniej liczbie obserwujących chcesz zapewne zacząć zarabiać na „blogasku”?

A może już dostajesz ciuszki lub przesyłki od firmy XYZ?

To tylko bardzo mała część tego co można przeczytać na blogach na temat zarabiania na blogach.

Ludzie chcą powtórzyć sukces „znanych szafiareczek”, które mimo młodego wieku osiągnęły i zarabiają wiele pieniążków za każdy dodany nowy post, mają rzekomo wyjazdy sponsorowane i tak dalej…  Ale czy naprawdę można nazwać to sukcesem?

Wszystko zależy od tego co dla Ciebie znaczy pojęcie SUKCES.

Wiadomo że miło jest gdy za pisanie na blogu jakieś firmy proponują współpracę, lecz za jaką cenę?

Na tych wszystkich forach roi się od „kliknij link poniżej bo współpracuję z firmą”. W głowie nastoletnich blogerek rodzą się myśli że mogą zarobić tyle samo co ich „guru blogowe”.

Jednak czy słusznie?  Czy warto zarabiać na stronie?

Jeżeli piszesz naprawdę ciekawe posty i przyciągasz ludzi, którzy chcą to czytać sami z siebie a nie bo licytujesz się na obserwacje, to śmiało, zarabiaj sobie. Lecz niech sodówka Ci szybko nie uderzy! Moim zdaniem mimo wielkiego sukcesu wciąż trzeba mieć potrzebę samodoskonalenia i starać bardziej i bardziej… Wczoraj przeczytałam stwierdzenie  że zwykłe polaczki-szaraczki zazdroszczą znanym blogerkom-celebrytkom sukcesu. „Że właśnie siedzą przed PC i nic nie robią”.

Że co proszę?

Wiadomo że wielu młodym ludziom (po studiach nawet) nie jest miło pracować w FastFood’dzie czy za 1500zł miesięcznie. Przecież dochodzą opłaty za mieszkanie, wyżywienie itp. Jednak nie widzę powodu do jakiejś pseudo zazdrości. Rozumiem że miło jest gdy za pisanie kilku słów są przychody lub jest się zapraszanym na różnego rodzaju imprezy lecz nie osobiście nie widzę podstawy by nazwać to pracą.

I tu fani blogerek-celebrytek mogą zacząć się burzyć i mnie hejtować – śmiało!

Lecz dla mnie praca to… PRACA! Pisarz, malarz, księgowy, prawnik, dyrektor firmy, magazynier, dostawca, pani w sklepie, sprzątaczka… To tylko przykłady. Spójrzmy wprawdzie w oczy: nic w życiu nie przychodzi łatwo. Trzeba dać maximum siebie by coś zyskać. No chyba że się ma nie wiadomo ile kasy by dać w łapę. Się kasę ma, się gra!

Wybacz, odbiegłam od tematu. Tak jak już kiedyś wspomniałam, prowadzenie bloga powinno być z przyjemności. Irytuję mnie gdy ludzie zakładają nowe strony, nie mija miesiąc a oni jęczą że nic nie mają. W sensie przychodów.

Jeżeli już jakiś dobry bloger zarabia na swej stronie to rzecz jasna jest to miły dodatek uświęcający nasze działania. Lecz raczej nie powinno się odbierać tego jako podstawowego środku do życia. Ciekawe czy za 50-60 lat będziesz blogerem/blogerką. Wydaję mi się że w chwili obecnej dla wielu jest to po prostu moda na blogi, a do tego czasu za kilkanaście lat młodzi ludzie znajdą wiele innych ciekawszych rzeczy niż pisanie bloga. Chociaż mogę się mylić, kto wie? Czas pokaże.

I możesz teraz powiedzieć że ja ewidentnie im zazdroszczę sukcesu.

No wybacz ale to mija się z prawdą. Wole pracować osiem bitych godzin siedząc na dupie za biurkiem i być zwykłym polaczkiem-szaraczkiem. Życie nauczyło mnie twardo stąpać po ziemi.

Dlatego zamiast siedzieć przed kompem i użalać się nad sobą postanowiłam coś robić w swym życiu.

Jednak pamiętaj że życie to nie blask fleszy!

A na dokładkę Ja ----> polaczek-szaraczek!