18.07.2015

       Pamiętacie jak kiedyś już pisałam w urodzinowym poście na temat tego jak ja rozumiem pojęcie „hejt”? Otóż ostatnimi czasy doszły mnie słuchy że jestem żenującą hejterką a nie blogerką.

Tak dla mnie to zaczęło byś śmieszne że zainspirowałam się tym stwierdzeniem i postanowiłam napisać tego posta. I wcale nie chodzi o to że mam „ból dupci”, jak to teraz ludzie mówią.

Już kiedyś wspomniałam, jak to dla ludzi, którzy nie potrafią przyjąć krytyki powstał hejt. I to wcale nie oznacza że ktoś ich wyklina. Oj nie! Niektórzy sądzą że jest to wynikiem zazdrości, kompleksów czy brakiem własnych sukcesów. Lecz czy serio tylko o to chodzi?

Temat hejtu jest wszystkim dość powszechnie znany i można by było rzec że w tym temacie powiedziano wszystko. Jednak wiele ludzi nie zdaje sobie sprawy że robi sobie samemu krzywdę, gdy nie umie się przyjąć krytyki.

Czy nie w Konstytucji jest napisane że każdy człowiek ma prawo do wolnego wypowiedzenia się tego co myśli? Na każdej stronie, blogu czy platformie jest opcja by skomentować dany artykuł. I kiedy jednej osobie na ileś tam coś się nie spodoba i wypowie się negatywnie w danym temacie, dostaje miano hejtera.

Od czego w ogóle nazwa HEJTER? Być może wymyślił to jakiś tępak, który nie potrafi odmienić czasownika hate (nienawidzić) i postanowił napisać to określenie fonetycznie. Dostrzegłam że to właśnie w Polsce ludzie (w większości młodzież) nie potrafią odebrać krytyki. Nawet tej wyrażony w kulturalny sposób.

Widziałam wiele opinii na temat "hejterów". Dowiedziałam się że ponoć hejterzy to ludzie nic nie robiący w domu, z wyjątkiem siedzenia przed komputerem. A że ich życie jest na tyle nudne że zazdroszczą innym i ich "hejtują". Serio?

Również mojej osobie się dostało i ktoś się przyczepił jak ja śmiałam napisać o znanych blogerkach, że one nie pracują pisząc blogi. Że ja ewidentnie im zazdroszczę? Czy rzeczywiście jest czego zazdrościć? Raczej wątpię - i jest to moje zdanie, którego nikt nie będzie mi narzucał że mam zmienić.

Spójrzmy przykładowo na te wszystkie blogi fashion prowadzone przez np. 13stki. Nie ma w nich nic oryginalnego. Każdy komentarz to nic innego jak „lizanie dupy” sobie nawzajem aby druga osoba weszła i również skomentowała „jak to wielce się zachwyca”. Każdy kto zakłada kanał na youtube czy tworzy nowego bloga powinien być przygotowany że prędzej czy później zostanie skrytykowany. To jest całkiem normalna rzecz. Kiedy już ten dzień nadejdzie, zauważyłam, że ludzie często "stroją fochy".  Jeżeli ktoś nie ceni sobie znanych szafiarek czy innych blogerek i skrytykuje to już jest tym złym i niedobrym? Ludzie serio? Zamiast doprawiać łatki innym w sensie krytykowania spójrzcie na siebie, gdyż nie ma osoby, która by nikogo w całym swoim życiu nie skrytykowała. I co wtedy? Cały świat to jeden wielki hejt? Czy mi musi się podobać muzyka tej całej Saszan czy Kwiatkowskiego? Nie i to jest moje zdanie i mogę śmiało to mówić – nazwiesz mnie teraz hejterem? Jeżeli Tobie nie podoba się Oberschlesien to jest to Twoje i w pełni je szanuję. Każdy powinien je szanować mimo czy jest negatywne czy pozytywne.

Miejcie własne zdanie! Wyrażajcie je! To czy ktoś myśli inaczej od reszty ludzi czy internatów nie oznacza że jest zły. Jeśli powiesz otwarcie „To mi się wcale nie podoba!” to nie oznacza że jesteś hejterem!  O wiele łatwiej i nawet lepiej będzie gdy będziecie wypowiadać się pod własnymi kontami a nie z anonimowych.

Ludzie, którzy nie potrafią odebrać krytyki nie umieją dostrzec własnych wad. Lecz nie ma osoby, która posiadała by wyłącznie same zalety. 

Pamiętajcie że nie każdemu to samo musi się podobać. A skoro ktoś chce dalej nazywać mnie już tym opseudo hejterem to fajnie – mogę nim być. Wolę to niż lizanie sobie tyłków nawzajem.

Dziękuję