Blogger a blogger czyli różnice między blogerami

      Dorosłych blogerów denerwują zachowania i sposób pisania „małolatów-blogerów”. I odwrotnie.

Dlaczego tak się dzieję? Każdy z nich „piszę” do zupełnie innych ludzi jak i broni za wszelką cenę swoich racji. Jednak co ich łączy na pewno? Chęć prowadzenia bloga.

      Na początku chciałabym Wam przedstawić pewne doświadczenie jakie przeprowadziłam w tych dwóch środowiskach.

„23 lata to jest młodość?”

     Ostatnimi czasy postanowiłam że znajdę osoby z mojego miasta (Warszawa), które piszą blogi o podobnej tematyce co ja i może zrobię jakieś małe spotkanie aby móc wymienić wzajemne doświadczenie i refleksje. Ktoś poradził mi bym dołączyła  do jednej z warszawskich grup na facebooku. Tak też zrobiłam. Niestety…

Okazało się że większość z tamtejszych blogerów/blogerek to byli rodzice, którzy prowadzili w większości „blogi parentigowe” – czy jak to się tam nazywa.

A przyznać trzeba że moimi czytelnikami są osoby w różnym przedziale wiekowym m.in. uczniowie i studenci.

Nie tracąc wiary na znalezienie podobnych do mnie „pisarzy”, postanowiłam zapytać grzecznie, cyt. „Czy znajdą się w grupie osoby młode i nie rodzice?”. No dobra przyznaję, może źle sformułowałam swe pytanie… Jednak to z czym się później spotkałam było śmieszne, wręcz żałosne oraz dało mi bardzo złe odczucia na temat tamtych osób należących do grupy.

Pseudo-dorośli zmieszali mnie z błotem. Głupich komentarzy nie było końca, „23 lata to jest młodość? Nie mam dzieci ale jestem matką dla swoich przyszłych dzieci.”. Nie pozostawało mi nic innego jak darować sobie grupę, w której się nie mogłam odnaleźć. Gdy odeszłam z niej, wyświetliło mi się w powiadomieniach że jakaś „Miła Pani Blogerka” napisała że „to pewnie dlatego odeszłam bo w grupie nie można robić OBS za OBS.”. Cóż poziom Pani Komentującej naprawdę pokazał klasę. Czy to że chciałam poznać młodych blogerów to znaczy że mi zależy zaraz na robieniu niepotrzebnego spamu?

Wszystko dlatego że nie chciałam zawrzeć znajomości z „dzieciatymi”.

Tym pierwszym eksperymentem przekonałam się że nie tylko „małolaty-blogerzy” są śmieszni i nawet całkowicie zmieniłam swój pogląd o blogerach, którzy są starsi nawet ode mnie i siedzą w tej zakichanej blogosferze dłużej. Oczywiście nie mierzę wszystkich jedną miarą.

„Sama niedawno byłaś w naszym wieku więc się nie mądrzyj!”

     Jak już kiedyś wspomniałam, za wysokie szpilki u 14-latki wcale nie wyglądają „modnie” lecz tandetnie i obciachowo. Gdy na jednym z blogów, w jednej z grup na facebuczku ogłaszała się pewna nastolatka i zobaczyłam zdjęcie „promujące”, pomyślałam że jestem na tyle stara że chyba źle widze.

„Tapeta na ryju” pomarańczowa mimo iż dziewczę miało bardzo jasną cerę, wręcz mleczną.

No nie dało się przejść obojętnie i nie skrytykować tej blogereczki modowej.

„Musisz chyba zmienić podkład, bo masz za jasną cerę” – napisałam.

Jednak oczywiście dostałam miano hejterki roku za to że jak ja śmiałam ją skrytykować?! Przecież reszta czytelników tak bardzo się zachwycała – i dodawała tylko pod komentarzem spam tylko kom za kom, wejdziesz w linki, itd.

„Sama niedawno byłaś w naszym wieku więc się nie mądrzyj!” – napisała mi w mailu autorka bloga oraz usunęła mój „bezczelny” komentarz.

Jednak jak już wspomniałam, nie mierzę wszystkich jedną miarą. To że jakaś grupa nastolatków zachowuję się tak że nie powinni się wcale brać za prowadzenie strony, nie oznacza to że wszyscy ich rówieśnicy zachowują się tak samo.

Często jest tak że młodzież blogująca wstydzi się za błędy swoich rówieśników.

Mimo iż większość nastolatków właśnie żebrze o klikanie w linki czy o wspólne obserwacje to są jednak tacy, którzy mimo młodego wieku podchodzą do blogowania zupełnie z innej strony i można by rzec że bardziej dojrzalej od reszty.

     Grupę nastoletnich blogerów i dorosłych blogerów prócz wzajemnej pasji do tego co robią łączy jeszcze jedna bardzo ważna rzecz, zachowują się tak jak by pozjadali wszelkie rozumy.

Moim zdaniem dorośli jak i młodzi blogerzy mogliby się od siebie nauczyć wielu ciekawych rzeczy. Młodzież m.in. dystansu do blogosfery, natomiast dorośli szacunku do innych blogerów. Nawet tych dużo młodszych od siebie.

I mimo tego że mam 22 lata to ja osobiście nie błagam z uporem maniaka o obserwacje czy współprace z jakimiś chińskimi firmami XYZ. Staram się pisać „dla każdego”. Nie będę się przed nikim wywyższać. I mimo swojego wieku mam już starać się o dzieci i zachowywać jak matka polka? By być dorosłym blogerem wcale nie trzeba prowadzić bloga parentingowego, przecież jest tylko ludzi, którzy tak nie robią.

Mam 22 lata, jestem młoda i zajebiście się z tym czuję. I każdemu proponuję nie zachowywać się "stetryczało", nawet jak się ktoś uważa za "takiego dorosłego".

     A moja rada na dziś to raczej prośba, by każdy (bez względu na wiek) prowadził swoje strony zachowując zdrowy rozum. I nie patrzcie na wszystkich tak samo.

Buziak

Wasza Alex